ปีนี้วันสังขานต์ล่อง ข้างแรม 11 ค่ำ (เดือน 7 เหนือ) ได้วันอังคาร ที่ 14 เมษายน เป็นวันไทชื่อวัน กดสัน
วันพญาวัน ได้วันพฤห้สบดี ที่ 16 เมษายน เป็นวันไท ชื่อวัน เต่าเส็ด
ในวันสังขานต์ล่อง ให้ไปสู่สระน้ำใหญ่ หนทางไขว้สี่เส้น หรือต้นไม้ใหญ่ กระทำการสระเกล้าดำหัวหื้อเป็นศิริมังคละ ด้วยน้ำข้าวหมิ้นส้มป่อย สระเกล้าดำหัว หื้อเบ่นหน้าไปทางทิศใต้ แล้วนุ่งผ้าใหม่ เหน็บดอกเอื้อง อันเป็นพญาดอกประจำปี จักวุฑฒิจำเริญแล
ปีนี้ สังขานต์ไปวันอังคาร ขุนสังขานต์ ทรงด้วยเครื่องอันงดงามดั่งแก้วประภา สุบ(นุ่ง)กระโจม ต่างกระจอนหู มีแก้วประภาเป็นเครื่องประดับ เนรมิตมือสี่เบื้อง (สี่ข้าง) มือขวาบนถือจักราวุธ มือขวาลุ่ม(ขวาล่าง) ถือดายศรีกัญไชย มือซ้ายบนถือหมากนับ(ลูกคิด)มือซ้ายลุ่ม (ซ้ายล่าง) ถือกระออมแก้ว ยืนก้มหน้ามาบนหลังราชสีห์ เสด็จลีลาศจากหนอุตตระไปสู่หนอาคไนย์ นางเทวดาชื่อมัณฑะ ถือดอกเอื้องอันเป็นดอกไม้นามปี๋ มาอยู่ถ้ารับเอาขุนสังขานต์ไป
ปีนี้นาคให้น้ำ 7 ตัว ฝนจะตก 400 ห่า ตกที่เขาสัตตบริภัณฑ์ และตกในมหาสมุทร 191 ห่า ตกในป่าหิมพานต์ 133 ห่า และตกในเมืองมนุษย์ 76 ห่า
ปีนี้ วอกรักษาปี
ไก่ รักษาเดือน
งัว รักษาป่า
นาค รักษาน้ำ
อวัสสุโลยักษ์ รักษาอากาศ
ปัชุนนเทวบุตร รักษาดิน
พราหมณ์ เป็นใหญ่แก่คนทั้งหลาย
นกกราบ เป็นใหญ่กว่าสัตว์สองตีน
วอก เป็นใหญ่แก่สัตว์สี่ตีน
ไม้บัวรา เป็นใหญ่แก่ไม้จริง
ไม้ไผ่ เป็นใหญ่แก่ไม้กลวง
หญ้่คา เป็นใหญ่แก่หญ้า
ผีเสื่้อ(ผีอารักษ์) อยู่ไม้มูก อย่าได้สับ ฟัน บั่น ตัด จักเป็นอุบาทว์
ขวัญข้าว อยู่ไม้ซาง
ไม่ไผ่ เป็นพญาไม้ หื้อเอากิ่ง ใบ มาผูกมัด ผูกติดเสาเรือน เสาเอก เสานาง เสาร้านค้า จักวุฑฒิจำเจิญดี
ฝนปีนี้ หัวปีมีน้อย กลางปี และปลายปี จักดี พิชชะของปลูก ดี
ตัวมีปีกจักขึ้นควี (แมลงมีปีก จะเข้าทำลายพืชไร่ พืชสวน)
บ้านเมืองจักช้ำเขือกเยือกร้อน เท่าว่า บ่ มีผู้ใด ปากจาได้
ไฟจักไหม้ มีโจรมากนัก
ลูกออ่นเกิดมาปีนี้เป็นสุขนัก ใจกว้างดี เป็นที่รักแก่คนทั้งหลายแล
ศาสนาจักล่วงแล้วได้ 2557 พระวัสสา อนาคตยังอยู่แหม 2443 พระวัสสา จิ่งบัวระมวล ปริโยสานสมัตตาฯ
ขอขอบครับคุณทุกท่านที่ติดตาม
จาก Wittaya Chadil
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ด้วยความเคารพ Admin ขอสงวนสิทธิในการนำเสนอความคิดเห็นของท่าน ทุกครั้งก่อนที่จะแสดงผลสู่สาธารณะ